โบราณเผิ่นว่าไว้ แข่งหยังกะได้เผิ่นว่า
แต่แข่งโชคชะตา วาสนาบ่ได้อีหลี
เลือกผิดกะแค่เลือกใหม่
มันบ่ได้ง่ายป่านนั่นนี่ติ
เสียเส้นเกือบเป็นบ้าบ่พอดี
กะย้อนว่าเลือกคนผิด
กะย้อนว่าคิดจนหัวใจสิเป็นป่วง
เป็นบ่สื่นบ่ส่วงป่านว่าผีบ้า
จักสิไห้สิหัวเทิงผ่องน้ำตา
ที่ผ่านมา สิบ่โทษไผ
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
คงบ่ให้ใจดอกหนา
แต่คงเป็นโชคชะตา
ที่พาให้ใจมาเจ็บ
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
สิบ่ฮู้จัก สิบ่ทักบ่ฮักจักเม็ด
กะเลยต้องได้มาเช็ด
น้ำตาเจ้าของผู้เดียว
กะย้อนว่าคิดจนหัวใจสิเป็นป่วง
เป็นบ่สื่นบ่ส่วงป่านว่าผีบ้า
จักสิไห้สิหัวเทิงผ่องน้ำตา
ที่ผ่านมา สิบ่โทษไผ
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
คงบ่ให้ใจดอกหนา
แต่คงเป็นโชคชะตา
ที่พาให้ใจมาเจ็บ
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
สิบ่ฮู้จัก สิบ่ทักบ่ฮักจักเม็ด
กะเลยต้องได้มาเช็ด
น้ำตาเจ้าของผู้เดียว
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
คงบ่ให้ใจดอกหนา
แต่คงเป็นโชคชะตา
ที่พาให้ใจมาเจ็บ
ละขั่นแม่นย้อนเวลาได้
สิบ่ฮู้จัก สิบ่ทักบ่ฮักจักเม็ด
กะเลยต้องได้มาเช็ด
น้ำตาเจ้าของผู้เดียว
กะเลยต้องได้มาเช็ดน้ำตาเจ้าของผู้เดียว